فیلمی از هنرمندی خیابانی درباره‌ی یک هنرمند خیابانی. فکر می‌کنم که کاراکتر "مستر برین‌واش" به عنوان موضوع مستند پرتره، خود انتخابی نارسیسیستی برای "بنکسی" در مقام فیلمساز بوده است؛ چرا که او خود دیوانه‌وار بنکسی را ستایش می‌کند: فیلم‌ساختن در ستایش آن‌که توِ فیلمساز را می‌پرستد! در طول فیلم مداوم می‌شود پرسید که موضوع روایت کدامیک از آنهاست، کاراکتر مستر برین‌واش یا خود بنکسی؟ آن‌دو یک‌دیگر را بازتعریف و پرتره‌ی یکدیگر را کامل می‌کنند. هردو بزرگ و هردو جریان‌ساز برای…

۱. این مسئله را که در جهان دراماتیک، هیچ‌یک از طرفِ دعوا دانای کل نیست و هم اینکه هرگز همه‌ی حق با یک نفر نیست، یونانی‌ها از ۲۵۰۰ سال پیش در تئاترشان فهمیده‌ بودند و ما هنوز هم نفهمیده‌ایم. در این فیلم دانایانِ کل مثل ریگ ریخته‌اند کف هرقصه، گوشه به گوشه، اپیزود به اپیزود. و همیشه یک کاراکتر پیدا می‌شود که تز سیاسی-اخلاقی فیلمساز را بکوبد توی سرمان.

۲. اگر کیارستمی برای سینمای ما تنها یک چیز به ارث…