جایی میان دیجیتال و نگاتیو، عصر کلاسیک و سینمای روز برآمده پس از یازده سپتامبر و فروپاشی اقتصادی، ما درحال تماشای نه لینکلن به روایت اسپیلبرگ که بیشتر فورد به روایت اسپیلبرگ هستیم. گویی که کل ساختمان روایی فیلمنامه بر پایه جمله‌ی مشهور«ترجیح افسانه به واقعیت» چه کسی لیبرتی والانس را کشت؟ تجلی یافته باشد. در اینجا تاریخ و بازگویی وفادارنه در اولویت نیست، ما درحال تماشای شکل‌گیری افسانه هستیم، روایت همیشه معصومانه و کودک‌وار اسپیلبرگ از آمریکا. چگونه یک فیلم کلاسیک امریکایی با تمام تجهیزات روز بسازیم.
Favorite films
Recent activity
AllRecent reviews
MorePopular reviews
More-
World War III 2022
مواد لازم فیلمساز ایرانی: تلفیق هپروت و چس‌ناله. فضایی که مثلا غریب است و به چشم فرنگی‌اش خوش می‌اید چون زیر تمام این سکانسهای ابزورد لابد خوانشی تند و تیز سیاسی خفته است. که برای هیئت داوران همین کافی‌ست. در دنیایی که دیگر سلیقه‌ی سینما مبنا و معیاری برای سینما نیست و فیلم بینی و نقد فیلم بدل به یک کنشی بوروکراتیک شده پس چرا این دسته از فیلمها جایزه نگیرندا فیلمی که هیچ جانی ندارد. یک ادای کامل که…
-
Crimes of the Future 2022
بدن واقعیت است. جمله ای که خود کراننبرگ در زمان برگزاری نشست فیلم در جشنواره کن بارها در توضیح فیلم تکرار کرد و در خود فیلم هم هنگام اجرای پرفورمنس نخست این جمله را روی تلویزیون می‌بینیم. بدن واقعیت است. واقعیت از بدن نشات می‌گیرد و با تغییر و تحول بدن واقعیت نیز به تکامل می‌رسد. اگر واقعیت را روایت اصلی فیلم در نظر بگیریم و شخصیت اصلی فیلم یعنی سال تنسر( ویگو مورتنسن) را مولد روایت بگیریم، فیلم بنا…
