درباره‌ی سویه‌های دراماتیک فیلم، و نه بصری و فنی
توی خلاصه‌ی داستان فیلم نوشته شده: «بر اثر یک سری اتفاقات غیر قابل توضیح» و ادامه. مشکل همینجاست، این اتفاقات غیر قابل توضیح نیستند، ولی فیلم از کنار بسیاری از اتفاقات ریز و درشت، با اغماض و سهل‌انگاری گذر می‌کنه
رئال‌نبودنِ فیلم هم توجیه مناسبی برای این مسئله نیست. دمِ‌دست‌ترین مثال فیلم قبلی همین کارگردانه. فضای اون کار هم کاملا رئال نبود، اما ارتباط میان انسان‌ها و شخصیت انسان‌های اصلی تا…
نه داستان کوتاه (رؤیا از آرتور شنیتسلر) و نه فیلم هیچ‌کدوم شروع جذابی ندارن؛ اما با جلورفتن زمان، فیلم از داستان جلو می‌زنه. یکی دو مورد از سهوهای دراماتیک قصه رو حل می‌کنه و توی فضاسازیِ اون مراسمِ مخصوص که کتاب تقریبا خوب انجامش داده، کاملا خوب و موفقه و چند مورد ریز و درشت دیگه
تدوین گاهی خودنمایانه‌س و چون گاهی اینطور بوده، اشکال به‌حساب میاد و حکایت از عدم انسجام داره. البته گاهی. (در صورتی که برای مثال…
بخشی از نوشتار کوتاهم درباره‌ی مرگ یزدگرد
...
فیلم با تاختن سواره‌ای آغاز می‌شود و سپس متنی که قرارست تعلیق‌های سطحی را بکُشد تا با تعلیق‌های عمیق‌تر مواجه باشیم. از مثال‌های اعلای این تعلیق‌کشی و حمله به پایه‌های درام در غرب، برسون و گدار بوده‌اند؛ اما هر هجومی درست و نشان هوش نیست. حمله رگه‌هایی از جنون دارد؛ اما هیچ جنونی هم خالی از منطق نیست. کدام منطق؟ انگار کن که هنر و هنرمند به دو شیوه‌ست که با مخاطبش…
