درباره‌ی اقتباس
به بهانه‌ی بررسی «زندگی در پیش رو»
(کتاب و فیلم چندان اسپویل‌شدنی نیستند؛ اما در متن زیر پاره‌هایی از داستان فاش می‌شود)ا
🔸️
موافق و متوجه‌ام که اقتباس به معنای وفاداری کامل به اثرِ اقتباس‌شده نیست. اقتباس می‌تواند به شناسنامه‌ی شخصیت‌ها (حتی شخصیت اصلی) بی‌اعتنا باشد؛ اما به ویژگی‌های متمایزکننده‌ی آن‌ها (ویژگی‌هایی که باعث می‌شوند آن‌ها با دیگران فرق کنند) نه. هملت می‌تواند اهل شوش باشد؛ اما از او بی آن شکِ جنون‌آمیز چه هملتی می‌ماند؟!ا
با این…
من جوانی رو دیدم که احساس پیری می‌کرد و در کافه‌ای تنها با لپ‌تاپش «درباره‌ی بی‌کرانگی» رو دوباره می‌دید و به این فکر می‌کرد که آیا می‌تونه همچین سبکی رو توی تئاتر اجرا کنه
به خودش گفت امیدوارم
و به مرگ فکر کرد
چون فیلم ایرانیه، اگر خوب بود بگیم متوسطه؟ اگر تلاشی برای نوآوری داشت بگیم "هی حالا همچین بد هم نبود"؟! توقع بالا از سینمای ایران خوب و سازنده‌س؛ ولی سخت‌پسندبودن فرق داره با نوعی خودخصومتی و خودکم‌بینی
کارگردانی خوب، بازی‌ها خوب (مخصوصا جواد عزتی؛ اما باقی بازی‌ها با یکی دو مورد اسثنا، که کم‌اهمیت هم نیستن، یکی‌ش امیر آقایی تو ملاقات اول)، موسیقی خوب، یک‌دستی روایت خوب، شخصیت‌پردازی خوب (مخصوصا جواد عزتی) ریتم متناسب با قصه، قصه خوب، غافل‌گیری و…
چند مورد آشفته درباره‌ی مالیخولیا
یک. اپنینگ فیلم مثل چند تا نقاشی متحرک سوررئال
می‌مونه و دوست‌داشتنیه
دو. ون‌تریه و کاشتن دوربین = جن و بسم الله
سه. ریتم کندی داره که می‌شه گفت برای نمایش اون سیر مالیخولیایی (به هر دو معنی) لازمه؛ اما اصلا
سیری در شخصیت جاستین شکل می‌گیره؟ تقریبا نه
چهار. از علل مورد بالا، شخصیت(؟!)پردازی‌های اضافه‌ست. مادر، پدر، رئیس، تیم
پنج. از بهترین نمونه‌های سینمایی براعت استهلال
شش. اسامی اپیزودها و اصولا اپیزودبندی فیلم چه…
