film fransızca, türkçe altyazıya da sahip değil. filmi izlemek yorucu olmamasına karşın lisânlar arasında geçiş yapmaktan beynim gereğinden fazla efor sarf etti ve maalesef ki film harcadığım emeğe değmedi, zaten nereden geldiyse aklıma godard'ın daha nitelikli filmleri varken bu filmini izlemek. sinematografi olarak çok iyi sahneler/görseller ihtiva etse de kalan şeyler açısından oldukça noksan, yersiz girip filmde abesle iştigal eden müzikleri de cabası.

filmin benim için tek güzel yanı julie delpy'nin gençliğini görmek oldu.

animeyi izlerken daft punk "kepenkleri indirdik, bize müsaade." babında bir video paylaştı. milenyumun en güzel albümü olan "discovery" adlı şaheseri arkalarında bırakıp gittiler. epilog olarak, yaşar kemal'in sözünün tarafımca biraz değiştirilmiş hâli ile ufak ama doluluk oranı yüksek yazının sonuna geliyorum.

"o iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. müziğin niteliksizine, insanın piçine kaldık."

"birbirinize yardım edin. herkesi sevin. her bir yaprağı. ışığın her bir hüzmesini. mutlu olmanın tek yolu sevmektir. sevmezseniz hayatınızı boşa harcarsınız."

jefferson airplane ve jimi hendrix zayıf noktam. yapmayın coen biraderler.